MUZEUM SIŁ POWIETRZNYCH MIG-21M sfotografowany w Izolowanym Stanowisku Postojowym w Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie. Te obwałowania ziemne miały za zadanie chronić ustawione w nich statki powietrzne przed działaniem ataku bombowego. Gdyby doszło do wybuchu bomby w jednym ze stanowisk siła uderzenia i odłamki nie uszkodziłyby samolotów znajdujących w pobliżu. W konstrukcji obwałowania znajdowały się żelbetowe szczeliny przeciwlotnicze, magazyny, a także pomieszczenia. Stanowiska ulokowane były z dala od głównej infrastruktury lotniskowej. Ich konstrukcja pozwalała na prowadzenie prób silnikowych samolotów odrzutowych, chroniąc wówczas otoczenie przed bezpośrednim działaniem strug gazów wylotowych i płomieni.
MiG-21M o numerze bocznym 200 jest to III generacja myśliwca przechwytującego MiG-21. Historia tego samolotu rozpoczęła się w 1954 roku kiedy to biuro Artioma Mikojana przedstawiło wstępny projekt lekkiego myśliwca. W trakcie prób, konstrukcja była rozwijana, a jej produkcję seryjną uruchomiono w 1959 roku. Samolot ustanowił w swoim czasie kilka rekordów. Absolutny rekord prędkości 2387 km/h (w jednym z dwóch przelotów 2504 km/h), rekordy prędkości na trasie zamkniętej 2149 km/h, zaś 28 kwietnia 1961 roku samolot pobił absolutny rekord wysokości lotu wznosząc się na 34 714 m. W stosunku do swojego pierwowzoru wersja M odróżniała się mocniejszym silnikiem R-11F2S-300 oraz zastosowaniem radaru RP-21 Sapfir, który pozwalał na wykrycie samolotu przeciwnika z 20 km. W Polsce eksploatowano łącznie 36 samolotów MiG-21M.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz